از سر كوچه ي يك دسته شقايق امروز

مي وزد بوي نسيم

مي رسد عطر بهار

***

هم نفس با گنجشك

همره شبنم موسيقي موزون نسيم

از تن كوزه ي مرطوب سحر

از لب سبز دعا

مي طراود گل سرخ

***

توسن تيزتك ذكر سحرگاهي من

مي برد همره خويش

تا علفزار وصال

دقتر واژه ي دلتنگي را

***

زائر خسته ي چشمان ترم

بر سر راه اميد

سالها منتظر است

سالها چشم به ژرفاي افق دوخته ام

باد ، در حوض وضو مي گيرد

چشمها غسل زيارت كردند

زير باران سرشك

***

همره باد سحر

سفري بايد كرد

تا ديار گل سرخ

تا صريح لب شيرين نگار

***

تشنه ام

تشنه ي كشف و شهود

تشنه ي ديدن لبخند گل سرخ انارم شب و روز

***

من به همراه نسيم

همسفر با گل سرخ

پا به پاي صلوات

جمعه را مي جويم

***

باد از بيشه ي سرسبز دعا مي آيد

از گلستان مفاتيح و جنان

منتظر بايد ماند

فصل روئيدن گل نزديك است

مي وزد از طرف قبله ي سجاده ي من

نفس صبح بهار

بوي يك باغ اميد

عطر يك جمعه ي سبز

فصل گل نزديك است

لاله از سينه ي دشت

سبزه از دامن كوه

كبك با قهقهه گفت

منتظر باش

كه خورشيد طلوع مي كند از مغرب عشق

***

سنبل از چينه ي باغ

اشك هاي گل حسن

خنده ي شانه به سر

نغمه قمري مست

مي سرايند گل نرگس را

***

باغ پر مي شود از نرگس مست

دشت پر مي شود از گندم عشق

باز دل وسوسه ي خوردن گندم دارد

امتحان نزديك است

***

اقتدا مي كنم اينك به پدر

كه به يك لحظه و يك جا

همه رضوان را

به دو گندم بفروخت

***

راه من ليك جدا مي شود از راه پدر

من ز راه دگري خواهم رفت

از گذرگاه جنون

كوره راهي كه از آن

همه ي اهل ملامت رفتند

***

از خيابان حضور

از گذرگاه شهود

تا بيابان فنا

از خم كوچه ي رندان غزل خواهم رفت

***

من تفال به غزل خواهم زد

به كتاب غزل پير خمين

تا قسم ياد كنم يوسف را

كه به مكاره ي بازار جنون

جمعه بازار وصال

بهر خال لب دوست

ناخلف باشم اگر من

همه هستي را

به جوئي نفروشم .