آیا زمان آن نرسیده ست ...

ای آن که عشق اولی و عشق آخری

شفاف و بی غبار و زلال و معطری

مانند کوه، سخت و سرافراز و پرغرور

مانند آب، پاک و نجیب و مطهری

گفتم: دلم گرفته از این شهر پر فریب

گفتی: مرا به دهکده عشق می بری

تو قول دادی از سفر سالهای دور

پیراهنی سفید برایم بیاوری

من قول داده ام که بجز نام خوب تو

هرگز نیاورم به زبان نام دیگری

تنها تویی، تویی که در این روزهای سرد

از آب و آفتاب و زمین مهربان تری

آیا زمان آن نرسیده ست ای عزیز!

کز کوچه های منتظر و خسته بگذری؟

در این قفس که راه نفس نیز بسته است

پر می زند به شوق تو دل چون کبوتری

با من بمان، بمان که بمانم برای تو

ای آن که عشق اولی و عشق آخری