ترانه سبز

بیا که از تو پدیدار شد ترانه سبز

به اوج شاخه هجران بود نشانه سبز

به هر کجا که سفر می کنی به یادم باش

چرا که بر دل من هست یک جوانه سبز

به خون سرخ شفق در رگ سیاهی شب

دلم گرفته و می گیرد آن بهانه سبز

هزار جمعه به یادت دلم بهانه گرفت

عنایتی به دل من کن ای کرانه سبز!

قسم به نیمه شعبان که ماه آن ماهی

شب و سحر به تو اندیشم ای یگانه سبز

دلم هوای تو دارد چرا نمی آیی

زمانه ای که بیایی شود زمانه سبز

ز هجر روی تو بی تاب گشته ام اما

به انتظار تو می مانم ای یگانه سبز