فصل حضور
پشت حصار حوصله می تازد در منتهای دور سوار آن جا
خورشیدهای تافته را ماند، ذرات تابناک غبار آن جا
دشتی ست زرد سوخته عریان، در حیطه تهاجم پاییزی
مردیست سبزپوش که می آید با جنگلی ز باغ و بهار آن جا
فصل حضور ناب طراوت را،چشمان خیس عاطفه درراه است
ابریست، حجم سینه پر از باران،در ذهن برکه های نزارآن جا
تشویش بی توقف انسان را، آرامش خجسته محتوم است
مفهوم بی تکلف امنیت، معنای ریشه دار قرار آن جا
تیغی ست لب برهنه خورشید، پیدا در آن نهایت نورانی
عزم صریح کشتن شب دارد از سنگر بلند گدار آن جا
تن دادگان به موج سیاهی را، امید باز دیدن ساحل هاست
با انعکاس نور نماید ره، انگشت پیر قافله دار آن جا
از لطف آن کرامت دریایی، در وسعت وسیع ملالستان
دریا شود کویر عطش نوشان، گل می دهد ز ریشه خار آن جا
در چارچوب حوصله تنگم، تاب مرور قصه دوری نیست
در انتظار رؤیت خورشیدم، با دیدگان لحظه شمار آن جا