مسافری از بیکران

در دستگاه دو گیتی، آشوب برپاست، بی تو

یک آسمان را ز باران، در بغض دریاست بی تو

گلهای پژمرده عشق، در انتظار بهارند

بازآکه بازار هستی، در چنگ صحراست بی تو

با ذوالفقار رهایی، تا خون ظلمت نریزی

میراث یاران خورشید، در دست اعداست بی تو

بر قلب سرخ شقایق، داغ عطش بازمانده است

یک کربلا زخم تردید، مهمان دلهاست بی تو

پیچیده در چاه ظلمت، فریادهای علی وار

مهتاب وار اشتیاقم، دردام شبهاست بی تو

روییده بر گونه ماه، زخم خسوفی غم آهنگ

نیلی تر از غنچه یاس، رخسار زهراست بی تو

ای مژده صبح امید، کز بی کران خواهی آمد

بر پیکر زخمی شب، زنجیر یلداست بی تو

بازآو یکدم نظر کن، بر جان بی تاب «احسان »

چشمان شب زنده داران غرق تمناست بی تو